De missie in Mali: grootste risico is formuleren end game

Wat doen wij eigenlijk daar in Mali en hoe kan de VN-missie MINUSMA succesvol bijdragen aan vrede en veiligheid aldaar? Morgenavond ga ik hierover in debat bij een speciale editie van “De Oplossers” (georganiseerd door Tertium in samenwerking met Vrij Nederland en de Vrije Universiteit) in de Stadsschouwburg te Amsterdam. Behalve collega-wetenschappers zoals wetenschapsfilosoof Pim Klaassen en hoogleraar antropologie Mirjam de Bruijn, zullen ook ervaringsdeskundigen zoals voormalig Apachepiloot Peter Gordijn en documentairemaakster Gabrielle Provaas hun licht laten schijnen over de (Nederlandse bijdrage aan de) MINUSMA-missie.

Voor de liefhebbers alvast een Stukje Duiding.

Mali heeft alles met politiek te maken. Niets met strategie.

Participeren in de missie naar Mali is in “direct belang van Nederland”. Aldus het mantra wat de afgelopen maanden weerklonk en ook gisteren druk in de Tweede Kamer werd gebezigd toen zij instemde met de missie. Mooi! Nu we dat weten kunnen we weer rustig gaan slapen. Toch?

Mwah. Strikt genomen is dit “directe belang van Nederland” niet geheel duidelijk. Hoewel er wordt gerept over ‘jihadgebieden die grenzen aan Europa’ of ‘broeinesten van potentieel terrorisme’ is er (afgezien van de regionale dreiging) geen enkele zekerheid of er überhaupt een dreiging vanuit Mali is voor Europa, laat staan Nederland.

Missie naar Mali brengt stabiliteit, geen quick fix voor nationale problemen

Mali. Onze beste militairen gaan er heen om de rebellen en moslim-extremisten te verdrijven. Wat wij op tv zien en in de kranten lezen, leert ons dat Mali vergeven is van Al Kaida strijders. Die baasjes zouden bijna heel Noord-Afrika hebben ingenomen. Al eerder heb ik geschreven over de veerkracht van Al Kaida, maar wat de media ons over Mali voorschotelen, is weer het andere uiterste.

Maar als het niet Al Kaida is dat de vrede bedreigt in Mali, wat is er dan wel aan de hand? Wat is eigenlijk de oorzaak van de huidige penibele situatie? Mali was immers toch een voorbeeld van democratie, het boegbeeld voor Derde Wereld-landen die in staat zijn om vrije verkiezingen te houden? Hieronder leest u meer over de geschiedenis van Mali en welke zaken er, naast het militaire ingrijpen, aangepakt moeten worden. Spoiler: er is geen militaire oplossing voor het conflict, ingrijpen kan enkel een bijdrage leveren.

Het Grote Multidimensionale Mali Missie Management spel!

Het is zo ver: Nederland zal een bijdrage leveren aan de “UN Multidimensional Integrated Stabilisation Mission in Mali”. Uiteraard (nou zeg, precies zoals de visienota al voorspelde) door het inzetten van onze “niche-capaciteiten”. Het wordt ruig, maar niet heel ruig hoor want “anders dan in het verleden, bijvoorbeeld in Uruzgan en Srebrenica, dragen de Nederlandse militairen geen gebiedsverantwoordelijkheid”. Sowieso, de 2 dingen die niet echt nodig zijn in Counterinsurgency (COIN), namelijk helikopters en special forces [tenzij om lokale milities te trainen die de bevolking kunnen controleren, maar dat gaan ze juist niet doen] – gaan we juist leveren. Al Kaida in de Islamitische Maghreb (AQIM) blijft tussen de mensen, en wij gaan hoog en droog en ‘achter de vijandelijke linies’ inlichtingen verzamelen.

Nou niet doen alsof we er helemaal niets gaan doen, gelukkig is gender ook nog altijd een facet van het mieterse Toetsingskader. Dus zullen ook enkele civiele medewerkers de gendergelijkheid gaan bevorderen. Doen we ook al met die missie in Uganda (ja eigenlijk Somalië, maar we zitten in Uganda omdat Somalië nog een beetje te gevaarlijk is om te peacebuilden), je hebt als vrouw nog eerder kans om in aanraking met een bot scheermes te komen dan een man die je die gelijke rechten gunt maar hey….wij regelen dat wel even. Hoe dat over het algemeen wordt geregeld? Gewoon, door die vrouwen op ‘key positions’ neer te zetten. Hierdoor hebben deze vrouwen in de praktijk vaak veel meer beveiliging nodig om ze hun werk te kunnen laten doen. Daarnaast zullen ze hoog in de bijltjesdag-lijst terecht komen. Maakt niet uit: het is voor een goed doel, namelijk gender. Misschien lopen wij te hard van stapel, maar pleiten om de volgende keer gewoon ook de ARBO-wetgeving mee te nemen – want ook daar schort het in Mali aan.

Link naar de Kamerbrief vindt u hierrrrrr, het spelletje “vind de onzin” dat wij hierboven al een beetje hebben ingezet kan losgaan in de comments. De beste duiding bij deze paginalange management-retorische natte droom van elke willekeurige communicatiespecialistische-SEO-co-creatie-deskundige krijgt een lolly!

[Marno de Boer & Dieuwertje Kuijpers]

p.s.: de minister of het Kamerlid die zonder te spieken kan zeggen waar Misusma voor staat verdient een lintje

Fransen volgen naar Mali? Meh.

Het leek zo’n mooi scenario: de minst populaire president van Frankrijk in dertig jaar, Francois Hollande, doet zijn superheldencape om en beveelt tot een inval in Mali. Geheel belangeloos natuurlijk: gewoon omdat de Fransen verantwoordelijkheidsgevoel hebben en iets willen doen voor de internationale gemeenschap. Dat stelletje opstandige islamisten moest verdreven worden om de terugkeer van stabiliteit af te dwingen. Het voortbestaan van Mali stond immers op het spel! Het leverde Hollande een glorieus heldenontvangst op in het Afrikaanse land en zelfs de Franse oppositie betoonde in een sterk staaltje Frans chauvinisme steun aan de president. Alhoewel inmiddels alweer kritiek klinkt: ach ja, politiek blijft politiek. De Fransen proberen ons ondertussen nog steeds wijs te maken dat ze in Mali Malì zitten om te voorkomen dat het een brandhaard voor terrorisme wordt. Deze inval had niets te maken met het genereren van een Malí-effect (lees: het opkrikken van Hollande’s populariteit door een succesvolle inval), het in stand houden van de Franse invloedssfeer in Afrika of het zeker stellen van toegang tot uraniumvoorraden die Frankrijk nodig heeft voor haar energiebehoefte. Echt niet. Inmiddels zijn er zelfs Timmerm mensen in Nederland die denken dat het vooral een goed idee is om een handje te helpen. Lijkt ons niet zo’n goed idee. Daarom een stukje duiding: waarom Nederland er goed aan doet om tijdens de internationale ‘vrijwilligers?’ vraagronde even fluitend om zich heen te kijken.